JEAN-PIERRE NSHIMYUMUREMYI

 

I’ve had the opportunity to work with Hugo on multiple occasions and it was a very pleasant experience every single time.

The first Masterclass of Hugo that I attended, I truly learned what set me apart from other actors. Furthermore, Hugo’s fine proficiency of scene analysis enabled me to deliver a great performance that I didn’t expect was coming.

I can recommend Hugo’s Masterclass to everyone that wants to level-up their camera acting skills. And also: he has a way of always bringing together a group of actors that develops a warm and pleasant atmosphere & learning environment! 

Jean-Pierre Nshimyumuremyi (masterclass student)

VALERIE JANE

 

Eind 2022 heb ik een hele toffe masterclass gevolgd bij Hugo Metsers.

 

Hij was erg geduldig en gaf tips die speciaal waren afgestemd op elke individuele student. Dit was mogelijk omdat de groep klein was en er dus genoeg persoonlijke aandacht was. Het waren twee intensieve dagen met veel en waardevolle informatie.

 

Ik vond het echt heel leuk en leerzaam en zou zeker nog een keer een masterclass bijwonen.

 

Als je je vaardigheden wilt opfrissen en aanscherpen, kan ik deze masterclass zeker aanbevelen.

 

Het is de investering meer dan waard!

Valerie Jane (masterclass student)

MIRO KLOOSTERMAN

Many years ago I graduated at the film actors academy amsterdam (faaam), in 2007. 

There I always had a great time and I worked with Hugo before. 

In 2022 I was happy to work with him again in his masterclass. Always nice to work with Hugo. 

He gave new and different tools to look at the business and the way of seeing yourself as an actor that can

help in the industry.

It was nice to be able to do the classes in English and as well practicing in becoming able to broaden my

perspective and open my wings beyond the Dutch market.

I would definitely recommend working with Hugo Metsers.

Miro Kloosterman (afgestudeerd in 2007)

LIZA MACEDO DOS SANTOS 

In 2011 werd ik aangenomen bij faaam en was het werken aan mijn droom begonnen. Elke dag spelen, leren, vallen en opstaan. Op faaam kreeg je een breed palet aan lessen. Zo kon je proeven aan verschillende acteertechnieken. Ook maakte je kennis met hoe het is om voor de camera te staan. Veder kreeg je een mentor aangewezen. Bij hem of haar kon je terecht als je ergens mee zat. Bovendien waren er groepsgesprekken. Alle basisbeginselen van het camera-acteren heb ik me daar eigengemaakt tot 2014, om vervolgens door te stromen naar de Toneelacademie Maastricht, waar ik nog dieper in de materie ben gedoken en meer gelaagd heb leren spelen met theatrale middelen. Inmiddels ben ik een paar jaar afgestudeerd als allround actrice.

Ik wil graag reageren op wat er gezegd en geschreven wordt over het blok functioneel naakt destijds bij faaam en de rol van Hugo Metsers daarin. Het is een gecompliceerd onderwerp. Op de eerste plaats voel ik me altijd betrokken met mensen die zich onveilig voelen. Zelf heb ik ook vervelende situaties meegemaakt in de film-en theaterwereld. Ik vind dan ook dat je als leidinggevende of directeur altijd een ruimte moet creëren waar mensen zich veilig kunnen voelen. Wel moet ik bekennen, dat ik een andere kijk heb op het beeld dat nu geschetst wordt over het blok functioneel naakt bij faaam en de rol die Hugo Metsers daarin speelde. Ik heb deze lessen ook gevolgd: van tevoren was ik zenuwachtig en zag ik er tegen op. Ik ben wel de laatste persoon die van dit soort dingen houdt. Maar wat bleek…uiteindelijk vond ik het hele waardevolle lessen. Juist dit blok heeft me geleerd hoe je grenzen aan moet geven. Het heeft me handvatten gegeven en laten inzien hoe technisch een vrijscène eigenlijk is. Ook heeft het een groot deel van mijn angst die ik voor dit soort scènes had weggenomen. Bovendien was ik als enige NIET naakt gegaan en had ik het hoogste cijfer! Dus ik vraag me af of het poedelnaakt gaan, je een hoog cijfer geeft of dat je hierdoor een rol in een productie weet te bemachtigen.

Blijft het feit dat het afschuwelijk is als een student(e) zich niet veilig voelt en zodoende moet er ook altijd gezocht worden naar hoe men zich WEL veilig kan voelen. Echter dat het functioneel naakt blok een’ vies’ blok zou zijn met als doel om studenten uit de kleren te krijgen, is denk ik van een andere orde. Zelf heb ik me gelukkig wel veilig gevoeld tijdens de lessen bij faaam. Daarom heb ik na de Toneelacademie ook besloten extra camera-acteerlessen te volgen bij Hugo Metsers. Hier heb ik weer nieuwe technieken geleerd en kan ik de opgedane informatie makkelijk toepassen in de praktijk, waarmee ik erg tevreden ben.

Liza Macedo dos Santos (afgestudeerd in 2014)

YVETTE HOOGERWERF

Ik ben geschrokken van alle ophef rond mijn ex-man Hugo Metsers. Samen hebben we een dochter van inmiddels 24 jaar en waren we enkele jaren getrouwd. Zoals in elk huwelijk hadden we onze ups-and-downs. Maar in de verhalen die nu de ronde gaan, herken ik Hugo totaal niet.

Ik heb Hugo leren kennen toen hij fulltime acteur was. Acteren is voor hem een uitlaatklep, misschien soms zelfs een soort therapie. Het heeft hem geholpen door zware tijden in zijn leven en bij het verwerken van een lastige jeugd. Om waar hij vandaan komt en waar hij nu is, is Hugo ook altijd de eerste die een hand uitsteekt naar getraumatiseerde jongeren. Om ze te helpen een beter leven te krijgen. Het is zijn kracht maar tevens zijn valkuil. Door zijn vermogen om jongeren in problemen te herkennen, te begrijpen en altijd de deur open te houden, is bij Hugo de scheidslijn tussen het zijn van een professionele docent en een helpende vriend soms niet zo duidelijk. Maar nooit heb ik in hem in dat contact gezien als het seksuele roofdier, zoals dat nu van hem wordt gemaakt.

Het lijkt erop dat de paar studenten na een afwijzing op de opleiding, na de schande rond The Voice, hun kans schoon zagen om wraak te nemen. De Volkskrant hapte. Uiteraard deden de journalisten hun onderzoek grondig en spraken ze ook tientallen andere studenten van de opleiding. Geen van allen bevestigde de insinuaties van seksueel overschrijdend gedrag of dwang. Voor een rechtbank zou een dergelijke zaak al snel gesloten zijn. Echter, tegen beter weten in pakten deze onderzoeksjournalisten flink uit met een flinterdun verhaal waar veel in werd gesuggereerd en niets werd bewezen. Een verhaal puur ingestoken op de beleving en de emotie van enkele studenten. Ondanks het toepassen van hoor- en wederhoor, hebben de journalisten alleen het verhaal van het zogenaamde slachtoffers opgetekend en hiermee de lezer misleid.

Misschien was het niet handig om een les als Functioneel Naakt te introduceren. Want wat was ‘functioneel naakt’? Vanuit Hugo’s perspectief en zoals ik hem ken, begrijp ik het wel. Hugo groeide op in de jaren zestig tussen de hippies, acteurs en bohemiens. Naakt was normaal. Daar zat geen taboe omheen en het was zeker niet altijd seksueel getint. Daarnaast speelde zijn vader in Blue Movie de eerste seksscenes in de geschiedenis van de Nederlandse filmindustrie. Hugo kent de hardheid van de filmindustrie waar “sex sells”. Met de les Functioneel Naakt wilde hij zijn studenten juist voorbereiden op de ervaringen van het acteervak. Een carrière als acteur waarbij seks scènes soms aan de orde van de dag zijn. Hugo wilde de studenten leren ontdekken waar hun grenzen liggen en wanneer ‘nee’ te zeggen. Hoe te acteren in een kwetsbare of ongemakkelijke situatie. Hugo kan misschien soms wat dominant overkomen, maar het staat in schril contrast met de ‘echte’ wereld van dwingende regisseurs en verkoopcijfers.

Ik geloof niet dat de man die ik al meer dan een kwart eeuw ken slechte bedoelingen had. Ik geloof dat deze mediahetze het gevolg is van de MeToo-hype die in mijn ogen veel te ver gaat. Een hype die nu door gefrustreerde mensen wordt aangegrepen om wraak te nemen. Niet omdat ze zijn aangerand maar omdat ze zijn afgewezen, of zich onheus bejegend voelden. Ik wil de echte slachtoffers van aanranding of verkrachting absoluut niet afvallen, en voor hun is #metoo een zegen om eindelijk hun verhaal te doen en gehoord te worden. Maar ik hoop dat de mensen die misbruik maken van de metoo-hype door anderen valselijk te beschuldigen eens goed in de spiegel kijken en zichzelf af durven te vragen of dit de vergelding is die ze willen en waar ze recht op hebben. Daarnaast hoop ik dat de kwaliteitsjournalistiek weer echt journalistiek gaat bedrijven, namelijk onafhankelijke en feitelijke verslaggeving van de werkelijkheid. Niet gedreven door emoties van een enkeling of hypes. Ik hoop dat journalisten voortaan weer tegengeluiden meenemen in een verhaal, ook al wordt het verhaal er dan minder nieuwswaardig of “juicy” door.

Het doet mij als ex-vrouw en moeder van onze gezamenlijke dochter ontzettend veel pijn dat iemand met zoveel talent, passie en liefde voor het vak, nu thuis zit. Hij was misschien naïef en had misschien iets minder vriendschappelijk moeten zijn. Maar hij verdient deze publiekelijke veroordeling niet. Zijn leven en carrière zijn verwoest. Enkel en alleen omdat van de honderden studenten er drie waren die, om wat voor een reden dan ook, de kans schoon zagen om hem zwart te maken. Zijn passie voor het lesgeven en het helpen van getraumatiseerde jongeren is hem nu duur komen te staan en. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat de beeldvorming rond zijn persoon omgevormd wordt en men hem weer gaat zien voor wie hij werkelijk is: een mens met talent en goede bedoelingen, soms misschien dominant en soms misschien naief, maar nooit met perverse of zieke bedoelingen. We hebben allemaal onze fouten en alles wat we doen kan verkeerd geïnterpreteerd worden. Maar laten we van subjectieve waarheden alsjeblieft geen harde feiten maken om mensen vervolgens publiekelijk aan de schandpaal te nagelen. Ik hoop dat de misbruik van #metoo stopt, aanranding en verkrachting zijn verschrikkelijk en als het echt gebeurt verdient de dader absoluut straf, maar laat het alsjeblieft geen manier worden om wraak te nemen.

Yvette Hoogerwerf

DITMAR MARLIN

In 2009 had ik een gastrolletje in Spangas en vanaf dat moment wist ik dat ik wilde acteren voor de camera. Ik kwam daar een andere acteur tegen en hij vertelde mij over de film actors academy.
Ik meldde mij aan en in 2010 begon voor mij het avontuur van faaam: eerst de vooropleiding, dat waren 10 vrijdagavonden om te kijken of het vak camera-acteren iets voor mij was. Na die 10 lessen wist ik het zeker dat ik op de opleiding wilde komen en begon ik aan de audities voor de klas van avondopleiding van 2011.
Ik kwam binnen als een popiejopie jongen die eigenlijk alleen maar stoere rollen wilde gaan spelen. Aan huilen dacht ik niet. Ik weet nog dat ik het eerste blok van het eerste jaar moeite had om mij kwetsbaar op te stellen. Tot het moment dat mijn vader overleed. Toen heb ik van alle docenten en mijn klasgenoten HEEL veel steun gehad en vooral van Hugo. Toen als 2e vader figuur. Heb veel met hem gepraat én gehuild. Hij leerde mij om mijn verdriet en emoties die ik in mij had te gebruiken en het naar buiten laten komen in m’n spel. Ik ben hem daar nog steeds dankbaar voor.
Eigenlijk was de timing perfect dat ik toen op de opleiding zat. Door die gebeurtenis en de goeie steun om mij heen toen, ben ik van jongetje een man geworden, die van iets negatiefs iets positiefs kan maken en in drama kan omzetten. Wat ik al zei; ik kwam binnen als een jongetje en studeerde af als een man.
Ook heb ik veel gehad aan het blok functioneel naakt, met name omdat ik in mijn eindfilm ‘IkJijHijZij’ van Kaj Driessen, ook een bedscène had en ook nog eens de rol van een jongen met autisme. Door die lessen van Hugo, kon ik op de set mij volledig focussen op de rol die heel ver van mij afstond. Dus niet bezig te zijn met het ‘naakt zijn’, maar met het drama wat ik te spelen had.
Ook op de set waren er goeie voorbereiding getroffen voor ons beiden (man en vrouw) en ik heb mij altijd veilig gevoeld op de opleiding.
Ik heb er vooral heel veel geleerd en als er iets was of als je ergens mee zat, kon je er altijd met je mentor/studiecoach of met de betreffende docenten over praten. Graag wil ik via deze weg nog een keer ALLE docenten EN mijn klasgenoten bedanken voor de mooie jaren op de opleiding 2011- 2014 ❤

Ditmar Marlin (afgestudeerd in 2014)

MICHAEL SCHNÖRR

De omgeving waarin ik ben opgegroeid heeft mij altijd willen beschermen tegen (on)bedoeld leed. Toch heb ik in mijn kindertijd helaas ervaringen meegemaakt die de ontwikkeling van een kind behoorlijk kunnen beschadigen.
Acteren is een van mijn uitwegen naar de gewenste emoties. Ik ben deze passie pas op latere leeftijd gaan volgen, omdat vanuit mijn veilige omgeving werd verwacht dat ik eerst een ‘gewone opleiding’ ging volgen.
faaam gaf mij in 2010 de kans om 4 tot 5 avonden per week met gerenommeerde professionals intensief te werken aan mijn ontwikkeling, zodat ik overdag kon werken om daarmee ook te kunnen voldoen aan de verplichtingen van een opgelegd leven, dat ik langzaam vaarwel durfde te zeggen. Op faaam vond ik herkenning in mensen met dezelfde passie, ambitie en onzekerheden. Het voelde hierdoor als een thuis, waar we ons samen op een veilige plek konden voorbereiden op de jungle die ons stond te wachten in de praktijk van de tv- en filmwereld.
Maar in het eerste jaar merkte ik al snel dat faaam ook confronteert. Er wordt gevraagd om jezelf kwetsbaar op te durven stellen, om constant naar jezelf te kijken, om zelfbewust te zijn en om te durven je grenzen te verleggen.
Aan het einde van het eerste jaar begon ik mij zorgen te maken, na het zien van de examenfilm ‘Stuk’, omdat ik hieruit begreep dat de insteek was om jezelf als acteur letterlijk en figuurlijk bloot te durven stellen aan de wereld.
Mede hierdoor begon er paniek te ontstaan in de klas en ontstond er ook als klas een weerstand tijdens het “gevreesde blok”, waarna ik merkte dat er vanuit de opleiding werd geluisterd en ingegrepen: Geen intieme scènes waarin ik per se volledig naakt hoefde te gaan en de twee opvolgende examenfilms hadden een totaal andere insteek dan ‘Stuk’.
Uiteindelijk heb ik hierdoor in het tweede jaar niet over grenzen hoeven gaan, waar ik wel eerst bang voor was en in het derde jaar de hoofdrol mogen spelen in mijn eindexamenfilm ‘Capsule’.
In het laatste jaar kon ik terugkijken op een rode draad in mijn ontwikkeling tijdens de hele opleiding: minder nadenken en meer doen. Mijn kracht werd ineens mijn zwakte. Als acteur voelde ik mij hierdoor verdwaald en hoe meer ik erover nadacht, hoe groter ik het probleem voor mijzelf maakte (dat er eigenlijk nooit was). Hier heb ik geleerd om te ontspannen, om los te laten en om instinctief te worden.

Ik ben faaam dan ook vooral dankbaar voor de kans die ik gekregen heb om de basis van mijn visie op het ambacht van het acteren voor de camera te kunnen vormen, waardoor ik sindsdien meer durf te handelen vanuit (en vooral sterker ben gaan geloven in) mijn eigen kracht.
Toch kan ik mij ook heel goed voorstellen dat niet iedereen die de lessen van faaam heeft gevolgd dit op dezelfde manier heeft ervaren als ik. Ik had ook ooit gehoopt dat faaam mij kon brengen naar meer en prominentere rollen in grotere producties dan ik uiteindelijk tot nu toe gespeeld heb. Vanuit de opleiding werd deze hoop al getemperd, nog vóór dat ik überhaupt begon met de opleiding. Tijdens en ook na faaam leerde ik uiteindelijk inzien dat het eigenlijk vooral ligt aan wat je zelf uit de opleiding hebt weten te halen.
Dankzij faaam heb ik in situaties verkeerd waar ik, na het behalen van mijn diploma, nog steeds naar kan refereren in de praktijk. Het vermijden van machtsmisbruik en aangeven van grenzen in welke vorm dan ook is daar een voorbeeld van.
Enkele jaren na faaam verkeerde ik mij namelijk in een situatie, waarbij ik de moed bij elkaar durfde te pakken om mijn grens aan te geven op de set van een goed ontvangen Nederlandse jeugdserie. Mijn bezwaar werd gelukkig gehoord en ik kreeg het gevoel dat ik werd begrepen door de regisseur, maar helaas liep het in de praktijk toch pijnlijk af. Jammer genoeg heb ik nooit de kans gekregen om met een van de makers erover te praten, maar het verhaal delen met anderen heeft mij geholpen om het een plek te geven en door te gaan.

Michael Schnörr (afgestudeerd in 2013)

YALOU REINDERTS

Van 2017 tot en met 2019 heb ik de weekendopleiding bij faaam gevolgd.

Ik kan er eigenlijk niets anders over zeggen dan, dat ik het ervaren heb als een van de mooiste tijden ooit. Ik heb mij nooit onveilig gevoeld. Voor mij is faaam een veilige omgeving waar ik volledig mijzelf heb kunnen zijn.

Ik kwam binnen als iemand zonder ervaring met camera-acteren. Ik ben weggegaan met een rugzak vol tools, ervaring en mooie herinneringen. 

Er was een fijne samenwerking tussen studenten en docenten. Iedere docent stond voor je klaar en er werd altijd tijd voor je gemaakt als je daarom vroeg. Ook na schooltijd en eigenlijk nu nog steeds, weet ik dat ik bij ze terecht kan met vragen m.b.t. acteren. 

Of ik het ALTIJD leuk vond op faaam? Haha, zeker niet. Want faaam hield mij een spiegel voor, waarvan ik niet wist dat ik erin moest kijken. Maar voor die spiegel ben ik nu enorm dankbaar. Het is niet altijd leuk om geconfronteerd te worden met jezelf of uit je comfort zone te stappen maar daar leer je wel van. 

 Ik weet nog dat ik er helemaal doorheen zat. Hugo en de klas bleven mij aanmoedigen mijn monoloog te doen. Denk je dat ik daar blij mee was? Nee, zeker niet, integendeel. Ik werd alleen maar bozer en bozer. Irriteerde me aan het pushen en wilde eigenlijk heel hard naar iedereen schreeuwen. Ik dacht: ‘Laat mij even lekker met rust! Ziet niemand dat ik het gewoon even niet kan?’ En toch stond ik op en hield mijn monoloog. Met een brok in mijn keel en een hoofd dat elk moment kon ontploffen. 

Toen mijn monoloog af was, en ik de klas in keek, liet ik alles los. Alle emotie die ik voor mijn monoloog voelde, verdween. Boosheid veranderde in dankbaarheid. Ik was zo blij dat Hugo en de klas niet hadden opgegeven en mij hierdoorheen hadden gepusht. Ik was helemaal niet boos op hen. Ik zat mijzelf in de weg en Hugo en mijn klas, hielpen mij daar overheen te komen en te groeien. 

Ik zal faaam altijd blijven zien als een prachtige leerschool. En ik dank alle docenten en mijn klasgenoten die daaraan hebben meegeholpen.

Yalou Reinderts (afgestudeerd in 2019)

HAMDA BELGAROUI

Van 2011 tot 2014 deed ik de avondopleiding bij faaam. Het is voor mij een onvergetelijk en rijke ervaring geworden. Ik was 31 jaar toen ik begon en kwam uit de Nederlandse rapscene. Het eerste wat ik opmerkte, is dat faaam een plek was waar je op een natuurlijke manier kon ontdekken wie je bent en mag zijn.De opleiding is opgericht door Hugo Metsers en ik ben hem daar als oud student voor eeuwig dankbaar voor.Nu met alle commotie om hem en de opleiding heen, voel ik me geroepen dit te delen. Er zijn namelijk verhalen die een beeld schetsen van de opleiding dat ik niet herken. Het eerste punt is dat, de opleiding een scala aan professionals aanbood als docent, die allemaal iets aan ons te bieden hadden. Hugo was voor mij een man op de achtergrond, die ik pas in het tweede jaar als docent leerde kennen. Het blok functioneel naakt is een van de blokken die hij verzorgde. Het was een blok dat logischerwijs spannend was om te doen.Eenmaal eraan begonnen, werd snel duidelijk dat dit blok een kans bood om op een veilige manier je grenzen te ontdekken. Tuurlijk, Hugo ging je niet uit de weg en zo leerde ik als acteur met Arabische achtergrond hoe ik onbevooroordeeld een scène over mannenliefde aan kon gaan. Hierin heb ik dus ervaren dat er geen sprake was van enige dwang. Tuurlijk ligt onbegrip en angst altijd op de loer. Ik denk dat we niet uit het oog moeten verliezen dat het vak acteren, een vak is waarbij je in principe onderzoekt hoe je als acteur/actrice ingezet wil worden om verhalen van de wereld te vertellen. Het zou raar zijn als we (helemaal als Nederland en met onze extreme Nederlandse filmgeschiedenis), het onderwerp naakt en seks als iets onwerkelijks beschouwen, wat niet behandeld zou moeten worden op een acteeropleiding. Ik wil benadrukken dat ik totaal achter de discussie omtrent metoo sta en dat we moeten waken voor machtsmisbruik. Ik denk dat zolang er intern en extern open kaart gespeeld wordt, de oplossingen nooit ver weg zijn. Verder is het zo dat we onderscheid moeten maken tussen mediazaken en rechtszaken. Ik wens alle betrokkenen het beste en zou graag zien dat niemand bang is zijn mond open te doen, ook niet de anderen topdocenten die samen met Hugo zoveel hebben gebracht voor jongeren die dromen van het prachtige ambacht dat camera-acteren heet.

Hamda Belgaroui (afgestudeerd in 2014)

MIREA HARLAAR

Ik heb 2 jaar de weekend opleiding gedaan van faaam en 2 jaar de dagopleiding van Filmacteur op het Mediacollege Amsterdam. Alles succesvol afgerond. Mijn ervaring op deze 2 opleidingen was fantastisch. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en had 2 superleuke klassen die in een korte tijd heel close met elkaar zijn geworden. Je leert elkaar accepteren zoals je bent.

Het vak van acteur zijn is niet makkelijk. Je moet jezelf durven laten gaan, lelijk durven te zijn. Daarom is het belangrijk dat je je op je gemak voelt in je klas, maar ook bij de docenten.Ik heb nog nooit gemerkt dat een docent op faaam de vorm van machtsmisbruik of seksueel overschrijdend gedrag heeft getoond.

De docenten stonden (staan nog steeds) altijd voor je klaar. Juist op de acteursopleiding moet je je grenzen zoeken en deze aangeven. Soms moet je zelfs een klein beetje over de grens gaan om beter en sterker eruit te komen met de hulp van docenten.

Vooral bij het blok functioneel naakt. Dit blok vond ik trouwens een van de leukste blokken die ik heb gehad! Iedereen gaf aan wat hij/zij wel of niet wilde laten zien op camera, dit had niks te maken met je beoordeling. Er werden van tevoren afspraken gemaakt zoals;

– De deur op slot zodat niemand zomaar het lokaal in kon lopen.

– Grote blauwe kamerschermen waar alleen jij, de camera en de docent stonden. Zodat de klas alleen op beeld mee kon kijken en jou niet helemaal naakt kon zien als je dat niet wilde.

– Scènes met z’n 2’en werden goed doorgesproken, over wat jij maar ook je tegenspeler wel of niet wilde en prettig vond.

– Er was ook een geheimhoudingsplicht, je mocht niks over andere hun scènes/privé moment delen naar de buitenwereld. Jij, je klas en 1 docent, dat is je veilige bubbel.

Iedereen mocht dus zelf hun grenzen aangeven. Wilde je volledig naakt maar niet volledig naakt op de camera dan was dat ook goed! Vandaar die blauwe schermen. Tijdens dit blok was onze docent alleen maar heel erg respectvol. Ook werd al het beeldmateriaal aan het einde van het blok verwijderd waar de hele klas bij was.

Even over de lichamelijke blokken. Ook dit is belangrijk als acteur zijnde, je moet je lichaam kennen. Je speelt soms personages die anders lopen/doen/een tik hebben noem maar op. Het is dus belangrijk dat je je lichaam blijft trainen en soepel houdt zodat je ook lichamelijke helemaal in kan leven in je rol. En daar zijn bepaalde oefeningen voor. Ook hier bij de lessen lichaam heb ik nog nooit gemerkt of gezien dat een docent andere studenten aanraakt op plekken dat ze niet willen of dat er een andere vorm van machtsmisbruik aanwezig was.

Er is een moment geweest dat een docent inderdaad met een oud student heeft gezoend, maar uit eindelijk hebben zij ook een relatie gehad. Dus dan komt het toch van 2 kanten? Dan noem ik dit dus ook geen seksueel overschrijdend gedrag of een vorm van machtsmisbruik. En anders zou het machtsmisbruik bij de oud student vandaan moeten komen, waarom? Even heel grof gezegd: je kan jezelf natuurlijk ook omhoog neuken. Om maar even te benoemen dat dit soort dingen ook gewoon gebeuren en het dan op seksueel overschrijdend gedrag/machtsmisbruik gooien.

Heel eerlijk, ik geloof best dat sommige oud studenten van faaam soms zoiets hebben kunnen ervaren. Maar het ligt er ook heel erg aan wat voor persoon je bent. Kan je veel of weinig hebben. En ben je dan wel geschikt voor de acteer wereld als je niet tegen een paar opmerkingen kan?

Ook denk ik dat sommige oud studenten op dit moment boos zijn op faaam omdat ze het zelf niet afgemaakt hebben of een slechte ervaring hebben gehad. Dus nu dit allemaal speelt kan je het nu natuurlijk heel makkelijk daarop gooien.

Nogmaals: zelf heb ik 2 jaar de faaam weekendopleiding mee gemaakt en 2 jaar de dagopleiding en ik heb nog nooit van iemand gehoord of gezien dat dit zich heeft afgespeeld. Ik heb een onwijs leuke tijd gehad en zou het met liefde zo weer 4 jaar doen!!!

Acteren is nou een maal lichamelijk, maar ook mentaal soms erg zwaar. En dan ben je blij dat je goede docenten en een lieve klas hebt waar je op terug kan vallen.

Mirea Harlaar (afgestudeerd in 2018 én 2020)

CHEYENNE LÖHNEN

Naar aanleiding van de roddels rondom faaam en de directeur, Hugo Metsers, wil ik graag via deze weg mijn statement afleggen en mijn eigen ervaringen delen. Ik wil bij voorbaat verduidelijken dat ik volledig vanuit mijzelf en vanuit mijn eigen gevoel spreek.

De beschuldigingen en aantijgingen die er gemaakt worden, kan ik zeker niet onderschrijven, juist het tegendeel, daar Hugo Metsers mij persoonlijk juist erg geholpen heeft met een geval van grensoverschrijdend gedrag van een regisseur waar ik tegen aan liep.

Verder zijn er ook veel positieve geluiden van (oud-) studenten en ook ik persoonlijk heb faaam zelf nooit zo ervaren. Ik heb me altijd erg begeleid en ondersteund gevoeld en heb nooit iets tegen mijn zin in hoeven doen of moeten uitvoeren. Ook werden de lessen naar mijn idee altijd met veel aandacht en zorgvuldigheid gegeven.

Daarnaast hebben faaam en ook Hugo Metsers persoonlijk, mij juist een podium gegeven om seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld aan de kaak te stellen. In het laatste jaar studeer je als student namelijk af met een eigen korte film. Mijn korte film ‘Afloat’ – gebaseerd op o.a. mijn eigen ervaring als slachtoffer van seksueel geweld in het buitenland – snijdt deze thema’s aan en zet zich in voor mensen die slachtoffer zijn van seksueel geweld en seksueel grensoverschrijdend gedrag. Even nogmaals kort ter verduidelijking, de film is dus niet mijn eigen verhaal maar wel gebaseerd op mijn ervaringen als slachtoffer.

Zonder de docenten van faaam en Hugo Metsers – die persoonlijk hebben geholpen met het vinden van de juiste regisseur, casting en ondersteuning van productie – had het veel ingewikkelder geweest om dit project te realiseren. Ik ben faaam maar vooral ook Hugo dus zeker dankbaar.

Zelf heb ik faaam heel positief ervaren en vind ik het jammer om te horen dat er studenten zijn geweest die dit anders hebben ervaren. Waar dit precies aan ligt, daar kan ik dan ook niet veel over zeggen, daar ik alleen uit mijn eigen ervaring kan spreken.

 

 

 

Cheyenne Löhnen (afgestudeerd in 2021)

MARGAUX SAVERYS

Hey Hugo, zie hier net van alle heftige dingen die voorbijkomen op insta. En wou je even berichtje sturen en ff polsen of alles oké is?Ook wou ik echt zeggen dat er langs mij (en ik denk dat ik wel echt voor onze hele klas spreek) NOOIT !!! iets van verkeerde intenties of wat dan ook ervaren is! Ik heb altijd enorm genoten van de opleiding en heb er zo zo zo veel uit geleerd qua persoonlijke groei! Dus nogmaals echt bedankt hiervoor! Vind het oprecht echt heel spijtig dat sociale media hier nu zo een heksenjacht van aan het maken is, door mensen die niet begrijpen wat jullie ons probeerde bij te brengen! Heel veel sterkte met alle “haat” die je waarschijnlijk nu krijgt…en laat maar weten moest ik iets kunnen doen!

+ van de moeder van deze studente;

Beste Hugo, ik hoorde van Margaux wat er zich momenteel speelt bij faaam…

Ik wil je/jullie hierbij een hart onder de riem steken. Margaux heeft 3 geweldige jaren op faaam doorgebracht waarbij ze heel veel heeft geleerd en veel sterker is geworden. Ik heb nóóit van haar ook maar een allusie gehad van de aantijgingen waarvan ze jou en jouw geweldige school beschuldigen, integendeel!! Veel sterkte en dat de waarheid snel mag winnen!

Elena (mama van Margaux Saverys)

Margaux Saverys (afgestudeerd in 2020)

DYLAN KUIPERS

Ik ben geraakt door de berichten die ik op sociale media lees over de opleiding en over jou. Ik kan niet begrijpen waar het vandaan komt.

Jij weet net zo goed als ik dat er af en toe best wel eens sprake is geweest van bepaalde opmerkingen waarover buitenstaanders wellicht verbaasd zullen zijn, maar deze opmerkingen werden alleen gemaakt in situaties waarin beide partijen zeker wisten dat deze opmerkingen gemaakt konden worden en het werd gezien als een grap, met wederzijdse instemming en er werd ook luchtig mee omgegaan en er is nooit sprake geweest van een verkeerde intentie. Overigens vielen al deze opmerkingen hartstikke mee, ze worden groter gemaakt in de media.

Grensoverschrijdend gedrag is nooit voorgekomen en ik begrijp ook niet waar dit vandaan komt. Dat er nu mensen zijn die zonder enige kennis van de opleiding dingen uit z’n verband gaan trekken, is ronduit triest.

Ook al ben ik een man en sta ik er wellicht anders in, ik heb nooit iets gezien waar ik me zorgen om zou moeten maken en het is ook geheel onterecht dat dit alles nu gebeurd. Ik hoop voor je dat uiteindelijk de échte waarheid naar boven komt en dat is wat ik heb gezien: er is niks gebeurd en je verdiend het niet om dit nu over je heen te krijgen.

Ik wens je veel sterkte met alle commotie nu en als ik wat voor je kan doen dan ben ik uiteraard bereikbaar. Mocht het nodig zijn, mag je dit bericht ook overal voor gebruiken.

 

Dylan Kuipers (afgestudeerd in 2021)

JULY JANSSEN

Ik las een aantal nieuws artikelen en ben vervolgens benaderd door de Volkskrant of ik wilde meewerken aan een statement of een interview over de les: ‘functioneel naakt’. Door de vragen die ik kreeg merkte ik dat het onderwerp veel breder werd ingestoken en dat het eigenlijk ging om mogelijk machtsmisbruik en mogelijk grensoverschrijdend gedrag binnen faaam. Ik kan me voorstellen dat men – in navolging van de mogelijke misstanden in de voice – allerlei mediaonderzoek willen doen n.a.v. signalen van grensoverschrijdend gedrag in diverse branches. Dat vind ik ook goed want machtsmisbruik of grensoverschrijdend gedrag mogen nergens voorkomen in de maatschappij en hoe meer er over gesproken wordt hoe eerder dit soort beschadigend gedrag doorbroken kan worden.

Wat mijzelf betreft kan ik zeggen dat ik het binnen de cultuursector heb meegemaakt en gezien dat er ‘misbruik’ of ‘pogingen tot’ worden gedaan door personen met invloed (NIET bij faaam). Ik heb daar zeker een sterke mening over en ik vind het dan ook heel erg goed dat dit onderwerp meer besproken wordt. Maar ik wil nogmaals benadrukken dat ik dit nooit heb meegemaakt of gezien tijdens mijn acteeropleiding bij faaam. Het bericht over grensoverschrijdend gedrag bij faaam verbaast mij dan ook.

Ik ben wel in aanraking geweest met machtsmisbruik op andere momenten, buiten faaam. Doordat ik in een situatie van grensoverschrijdend gedrag terecht ben gekomen tijdens mijn loopbaan, weet ik ook heel goed wat wel en niet kan en heb ik geleerd hoe dit te aan te geven, zodat het mij nooit meer kan overkomen. Grensoverschrijdend gedrag is ook niet nieuw en als je erover doorvraagt bij bekende acteurs zullen velen dat beamen. Dus goed dat dit en andere vormen van dit gedrag nu steeds meer bespreekbaar worden.

Het bericht over grensoverschrijdend gedrag bij faaam verbaasde mij omdat ikzelf dat nooit heb gezien of ervaren: ik heb mijzelf veilig en gesteund gevoeld door de docenten die het vaakst aanwezig waren (het kernteam) op faaam. Nu kan ik verder natuurlijk niet voor anderen spreken en mocht het zo zijn dat er studenten zijn die zich benadeeld voelen door faaam en daar last van hebben, twijfel niet en ga vooral erover in gesprek. Ikzelf kan alleen maar zeggen dat ik juist geleerd heb binnen faaam om me weerbaar op te stellen. Het is niet makkelijk om -als jonge introverte meid- open en vanuit je gevoel invulling te geven aan een rol. Door veel oefenen in alle lessen ben ik juist sterker en weerbaarder geworden. Ik beschouw functioneel naakt (wat ik kreeg in de 2de helft van mijn 2de jaar van de avondopleiding, toen ik 19 á 20 was) als ‘een van die lesblokken’ waarin ik veel geleerd heb. Ik vond naaktheid en scenes die sensuele of seksuele elementen hadden erg spannend en wist niet hoe ik me hiertoe moest verhouden. Bij de lessen op school kun je je dan leren verhouden tot de naaktheid en daarmee komt juist de aandacht te liggen op het acteren en niet op het ‘naakt-zijn’. Dat is niet makkelijk, maar je kunt er professioneel mee leren omgaan, net zoals bijvoorbeeld het uiten van emoties ook niet makkelijk is voor de camera. Ook dat zal je moeten leren. Maar ik begrijp het natuurlijk als er studenten zijn die bepaalde onderdelen niet willen of prettig vinden. Daar moet iedereen zijn eigen keuze in maken.

Voorbeeld: Afgelopen week zag ik in ‘Project Rembrandt’ een deelnemer die vanwege zijn culturele achtergrond moeite had met het schilderen van naakte mensen. Heel invoelbaar. Degene durfde niet goed naar ‘naakt’ te kijken. Ik vond het juist mooi dat hij zijn twijfel en schaamte durfde te overwinnen en met geweldig resultaat. Maar er zullen ook zeker mensen zijn die misschien vinden dat hij “onder druk is gezet” omdat er een ‘beoordeling’ en verdere deelname aan vast zaten. Zo heeft ieder zijn eigen referentiekader en beleving. Graadmeter vind ik vooral hoe degene zelf zich voelt en wat zijn haar beleving is. En als het niet goed voelt doe er iets mee, blijf er vooral niet mee rondlopen.

Verder over mij en Hugo: ja, het klopt dat ik een serieuze relatie heb gehad met Hugo Metsers. Maar voor mij staat dit los van machtsmisbruik en/of grensoverschrijdend gedrag.Als ik dat wel zo gevoeld zou hebben zou ik er zeker iets mee hebben gedaan. Ik zou het erg vinden als mensen mijn relatie met Hugo zouden bestempelen als een uitvloeisel van grensoverschrijdend gedrag. Iedereen mag er het zijne van vinden, echter: mocht je er een negatief label aan willen hangen, dan doe je mij te kort en respecteer je mijn gevoel en mening niet. Dat zou ik dan weer juist ervaren als ‘grensoverschrijdend gedrag‘ en zo zie je maar weer, iedereen beleeft het anders en dat is ook oké.

Dat is hoe ik het zie en ervaar en meer heb ik er niet aan toe te voegen.

July Janssen (afgestudeerd in 2016 én 2020)

WILLIAM SUTTON

Hugo Metsers is an outstanding actor and director. He also single handedly created a school for new talent to develop. Dutch TV and Film benefit each year with many new talents whose skills are already honed.  The credit goes to the man whose vision and coaching made this possible: Hugo Metsers.

 

William Sutton

HUGO METSERS SR.

Van jongs af aan wilde Hugo acteren en als kind al kwam er best wat op zijn pad. Ik heb dat altijd een beetje tegengehouden. Van de straat geplukt leek me niet de goede weg. Een gedegen vakopleiding, dat moest zijn basis worden en dat werd het ook. Soms snapte ik geen snars van wat hij speelde, maar een ding viel me op: wat hij ook deed, je bleef naar hem kijken.
Al heel vroeg in zijn carrière bleek dat door het land toeren met een toneelstuk en dat tig keer doen niet zijn ambitie was. Film en TV lagen hem meer en later kwam daar ook de wil bij om anderen het vak van camera-acteren bij te brengen. Zo ontstond faaam.
Ik heb hem al die tijd gevolgd en met verbazing gezien hoe iemand zijn werkterrein zo uit kan breiden. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Acteren is en blijft zijn hoofdvak en dat verstaat hij.

Hugo Metsers senior